8.2. Konwersja bazy na nowy format

Konwersja istniejącej bazy danych na nowy format nie jest trudna. Czynności do wykonania na serwerze to po kolei:

1. Instalacja najnowszej wersji SZARP - starsze mogą nie obsługiwać nowego formatu bazy lub posiadać nieusunięte błędy. Upgrade SZARP'a będzie też zwykle potrzebny wszędzie, gdzie baza ma być oglądana.

2. Wyłączenie parstarta - zalecane, będziemy operować na bazie i konfiguracji. Cała operacja nie powinna trwać zbyt długo, więc dziura w bazie raczej nie powinna przekroczyć 1 lub 2 próbek.

3. Konwersja bazy - uruchamiamy program cb2szb, jeżeli trzeba to z odpowiednią opcją '-Dprefix=nazwa'. Program wypisuje stopień zaawansowania konwersji. Stara baza nie jest kasowana. Konwersję można przerwać w dowolnej chwili, program wypisze wtedy tak zwany znacznik czasowy (timestamp), który można użyć wraz z opcją '-t' do kontynuowania konwersji w momencie kiedy została przerwana. W przypadku błędów w bazie należy uruchomić program z przełącznikiem '-m', spowoduje to zastąpienie błędnych próbek 10-minutowych wartościami średnimi (8-godzinnymi lub - gdyby te także okazały się błędne - dziennymi).

   Aby uniknąć konieczności przesyłania całej wygenerowanej nowej bazy przez mechanizm BODAS, można konwersję równolegle uruchomić na innych komputerach, gdzie baza ma być przegrana, np. na serwerze praterm.com.pl.

   Na uszkodzonej bazie sztu zaobserwowano objaw w postaci utworzenia plików o dacie z 1969 roku. Pliki te należało skasować, aby działał program przeglądający.

4. Zmiana indeksów na "auto". Operacja ta jest opcjonalna, ale pozbycie się tradycyjnych indeksów było jednym z powodów powstania nowego formatu bazy, więc warto to zrobić. Wszystkie wartości atrybutów base_ind w pliku konfiguracyjnym params.xml należy zamienić na "auto". Od tego momentu na konfiguracji nie można już wywoływać szarp2ipk - zobacz też Sekcja 5.3.4. Następnie można wygenerować konfigurację w formacie SZARP 2.1 za pomocą ipk2szarp (bez opcji '-o'!).

5. Zmiana konfiguracji parstart.cfg. Plik /etc/szarp/parstart.cfg należy zmodyfikować tak, aby zamiast programu meaner uruchamiany był meaner3 - odpowiednie zmienne powinny mieć wartość:

   MEANER=0
   MEANER3=1

6. Kontrola poprawności szarp.cfg. Plik /etc/szarp/szarp.cfg powinien zawierać deklaracje parametrów wymaganych przez program meaner3 oraz program przeglądający korzystający z nowej bazy. Najprościej osiągnąć to przez upewnienie się, że na początku pliku znajduje się dyrektywa $include wczytująca najnowszą wersję pliku szarp_in.cfg. Warto sprawdzić także, czy mechanizm BODAS przegra katalogi szbase.

7. Ponowne uruchomienie parstarta. I to powinno być wszystko. W razie czego informacji o przyczynach błędów należy szukać w logach. Zobacz też Rozdział 9.