4.2. Wstęp.

Głównym zadaniem programu przeglądającego jest rysowanie przebiegów wartości parametrów. Użytkownik otwiera sobie zestaw wykresów, ustawia się na wybranym czasie, a program przeglądający pobiera wartości parametrów i dla każdego z przedziałów czasowych (punktach na osi X) nanosi na wykres wartości parametrów.

Notatka: Przykład: jeżeli oglądamy tylko jeden parametr, jesteśmy na ekranie rok i na dodatek ustawieni na początku roku 2012, to żeby narysować wykres program przeglądający dowiaduje się jaka jest średnia[1] wartość parametru dla miesiąca stycznia 2012, lutego 2012, marca 2012, itd., a następnie tak otrzymane wartości prezentuje jako wykres parametru.

W przypadku parametrów zbieranych bezpośrednio przez system SZARP (np. temperatura zewnętrzna), sprawa jest prosta, gdyż program przeglądający wyciąga odpowiednie wartości z bazy danych, pytając się bazy - jaka jest średnia wartość temperatury zewnętrznej w styczniu 2012, lutym 2012, marcu 2012, itd., a jeżeli będziemy na ekranie np. miesiąc to będzie pytał jaka jest średnia wartość temperatury w kolejnych dniach. Tak samo jest z parametrami definiowalnymi - program przeglądający pyta się jaka jest wartość średnia parametru za miesiąc styczeń, luty, marzec, itp, tylko już w tym wypadku nie sięga po wartość bezpośrednio do bazy danych ale korzysta z formuły parametru definiowalnego by uzyskać żądaną wartość.

A skąd nazwa parametry definiowalnych LUA? Parametry definiowalne LUA są nazywane tak, ponieważ do ich zapisu używany jest język skryptowy LUA. Jest on dosyć popularnym językiem o składni opartej na językach C/Pascal, osoby znające podstawy programowania widząc przykład kodu w języku LUA, na pewno szybko odnajdą znajome konstrukcje.