Dodając nowy parametr piszemy fragment kodu w języku LUA. Ten fragment kodu (zwany często formułą) oblicza wartość parametru, a ta wyliczona przez formułę wartość jest dokładnie tym co program przeglądający nanosi na wykres.
Przejdźmy teraz szybko do przykładu, najpier należy uruchomić program przeglądający i dodać nowy parametr definiowalny (szczegóły jak posłużyć się programem draw3, żeby dodać nowy parametr znajdują się w dokumentacji draw3, patrz: Sekcja 3.15) o następującej formule:
v = 1
Notatka: We wszystkich przykładach aż do punktu "Średnie jeszcze raz" Sekcja 4.8 zakładamy że parametr ma opcje 'Średnie liczone jako' ustawiony na wartość 'wynik zastosowania formuły na średnich'.
Po wyświetleniu wykresu naszego parametru zobaczymy poziomą kreskę - w każdym swoim punkcie parametr przyjmuje wartość 1. Wynik którego można się było spodziewać, a jak to się stało? Jeżeli ciągle jesteśmy na początku roku 2012 to program przeglądający wykonał formułę 12 razy chcąc się dowiedzieć jaka jest wartość parametru dla stycznia 2012, lutego 2012, itp. Program przeglądający po wykonaniu formuły, kolejno sprawdza co znajduje się w zmiennej v. To co formuła tej zmiennej przypisze jest uznawane za wartość parametru. A że nasza formuła nie robi nic innego jak tylko przypisuje zmiennej v wartość 1, nie przejmując się czymkolwiek, to i nasz parametr ma na wykresie postać poziomej kreski.
Poprzedni | Spis treści | Następny |
Wstęp. | Początek rozdziału | Czas, czyli zmienna 't'. |