5.3.7. Samodzielne tworzenie i edytowanie konfiguracji IPK

Niniejszy rozdział zawiera kilka ogólnych uwag dotyczących edycji konfiguracji w formacie IPK.

• Co było sygnalizowane już w innych miejscach dokumentacji, należy starać się ograniczać ilość informacji opisanych w konfiguracji - w szczególności nie podawać wartości atrybutów tam, gdzie wystarczą wartości domyślne. Takie podejście upraszcza konfigurację i ułatwia jej edycję. Podobnemu celowi może służyć zastępowanie części nazw parametrów w formułach znakami gwiazdki.

• Usuwanie parametrów sprowadza się tylko usunięcia odpowiedniego elementu param. Należy jednak sprawdzić, czy przypadkiem parametr nie pojawia się w którejś z formuł. Najlepiej przeszukać plik pod kątem występowania ostatniego członu nazwy parametru (bo w formułach może być używana skrócona nazwa parametru, z gwiazdkami zamiast powtarzającego się fragmentu nazwy). Inna sprawa, że struktura bazy w SZARP 2.1 nie umożliwia usuwania parametrów, wobec tego, jeśli parametr był zapisywany do bazy (i jest używana stary format bazy), można jedynie usunąć dotyczące go raporty i wykresy.

• Przy dodawaniu parametrów należy zwrócić uwagę na nadanie odpowiedniego (kolejnego) indeksu w bazie. Największy występujący w konfiguracji indeks wypisuje wchodzący w skład dystrybucji SZARP'a program ipk_base_max. Program wczytuje albo konfigurację podana jako parametr, albo ze standardowego wejścia. Jak większość narzędzi do operacji na IPK program jest prostym skryptem korzystającym z szablonów XSLT.

  Prostszym rozwiązaniem może być wykorzystanie mechanizmów używanych także przy pracy z szablonami - zamiast atrybutów 'base_ind' dajemy nowym parametrom atrybuty 'tobase' o wartości '1' (a więc w obrębie elementu 'param' dodajemy wpis 'tobase="1"'). Następnie na tak przygotowanym pliku uruchamiamy skrypt ipk_set_base, który ustawi odpowiednie, kolejne indeksy w bazie.

  Problem ten nie występuje przy korzystaniu z nowego formatu bazy - wystarczy podać jako wartość indeksu "auto".