2.2. Pliki lineX.cfg

Pliki o nazwach lineX.cfg, gdzie zamiast X występuje numer (identyfikator) linii - taki jak w pliku parcook.cfg - opisują konfigurację demona linii. Są wykorzystywane przed demony linii oraz do tworzenia identyfikatorów mechanizmów IPC do komunikacji między programem parcook a demonami linii.

Plik ma postać:

[jednostki]
[kod] [typ] [podtyp] [parametry] [nastawy] [bufor]
...

Pierwsza liczba zawiera liczbę jednostek komunikacyjnych wewnątrz linii. Najczęściej (w przypadku RS-232) obecna jest jedna linia komunikacyjna. W przypadku RS-485 linii może być więcej. Specjalna wartość 0 oznacza specjalny okrojony protokół RS-232, bez adresowania jednostki. Następnie występują linie, po jednej dla jednostki, z opisem parametrów dla jednostki. Znaczenia poszczególnych pól są następujące:

• kod - znak ASCII będący identyfikatorem linii

• typ - liczba oznaczająca typ raportu (parametr dla sterownika, z zakresu od 0 do 255)

• podtyp - liczba oznaczająca podtyp raportu (parametr dla sterownika, z zakresu od 0 do 255)

• parametry - ilość parametrów odczytywanych z jednostki

• nastawy - ilość parametrów wysyłanych do jednostki (przez program sender)

• bufor - wielkość bufora uśrednień dla demona linii

Typowa zawartość pliku lineX.cfg:

1
1 1 1 32 0 

Nieco inaczej wygląda składnia pliku w przypadku użycia radiomodemów. W takiej sytuacji pierwsza linia zaczyna się od znaku R, po którym występuje natychmiast (bez separatorów) ilość linii radiowych obsługiwanych przez demona. W następnych liniach dla każdej linii radiowej znajduje się sekcja składająca się z linii z tekstowym identyfikatorem modemu oraz opisu konfiguracji dla linii zgodnie ze zwykłym formatem pliku. Przykładowy konfiguracja dla komunikacji przez radiomodem z dwoma identycznymi sterownikami:

R2
Toszek
1
1 1 0 21 1 3
Jeden
1
1 1 0 21 1 3

Oba sterowniki dostarczają w sumie 42 parametry. Ciekawostką w powyższym przykładzie (autentycznym! - konfiguracja z Pyskowic) jest fakt, że obie linie posiadają ten sam identyfikator. Do obu ma być wysyłany jeden parametr. Ponieważ jednak program sender używa tylko identyfikatorów linii (nie korzysta z identyfikatorów modemów), więc prawdopodobnie ewentualne nastawy parametrów wysyłane mogłyby być tylko do pierwszego z wymienionych sterowników (bo program najpierw jego by zidentyfikował jako posiadającego odpowiedni identyfikator).